ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ

Ο Ποσειδώνας έλαβε το όνομά του από τον γνωστό Ολύμπιο θεό της θάλασσας και είναι ένας από τους πλέον απομακρυσμένους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Ο όγδοος σε σειρά πλανήτης από τον Ήλιο και ο τέταρτος σε μέγεθος αεριώδης γίγαντας, ανακαλύφθηκε το 1846 όταν οι αστρονόμοι υποψιάστηκαν την παρουσία ενός άγνωστου ουράνιου σώματος που επηρέαζε την τροχιά του πλανήτη Ουρανού.

Πράγματι, στις 23 Σεπτεμβρίου 1846 οι Γκέιλ (Galle) και ντε Αρεστ (D Arrest) ανακάλυψαν τον νέο πλανήτη σε θέση που δεν απείχε πολύ από αυτή που είχαν προβλέψει οι Ανταμς (Adams) και Λε Βεριέρ (Le Verrier) από απλούς μαθηματικούς υπολογισμούς βασισμένους στις θέσεις των πλανητών Δία, Κρόνο και Ουρανό. Αμέσως μετά την σπουδαία ανακάλυψη ξέσπασε έντονη διαμάχη μεταξύ Γάλλων και Άγγλων αστρονόμων, με σημείο τριβής το ποια πλευρά θα είχε το δικαίωμα να δώσει όνομα στο νέο πλανήτη.

Τον Ποσειδώνα έχει επισκεφθεί μόνο ένα μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο, το Voyager 2, το οποίο πέρασε στις 25 Αυγούστου 1989 ξυστά από τον πλανήτη και διαμόρφωσε ουσιαστικά την άποψη που έχουμε σήμερα για αυτόν συλλέγοντας χρήσιμες επιστημονικές πληροφορίες για το έδαφός, την ατμόσφαιρα, τους δορυφόρους και γενικά όλα τα χαρακτηριστικά που παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Το συγκλονιστικό πέρασμα της αμερικανικής διαστημοσυσκευής επιβεβαίωσε επίσης και την ύπαρξη πολλαπλών λεπτών δακτυλίων γύρω από τον πλανήτη, η σύσταση των οποίων παραμένει ακόμα και σήμερα άγνωστη.

Το έδαφος του Ποσειδώνα αποτελείται από πάγο, διάφορα άλλα πετρώματα, υδρογόνο και ήλιο. Όλα αυτά σε αντίθεση με τους άλλους αεριώδες πλανήτες, είναι ομοιογενώς κατανεμημένα σε όλη την επιφάνεια και όχι σε στρώματα, ενώ στον πυρήνα υπάρχει κατά πάσα πιθανότητα μια πετρώδης μάζα περίπου ίση με αυτή της Γης.

Τέλος, πρέπει να αναφερθεί ότι από το 1979 μέχρι το 1999 ο Ποσειδώνας ήταν ο πιο απομακρυσμένος πλανήτης από τον Ήλιο, γεγονός που οφειλόταν στην ιδιαιτέρως έκκεντρη τροχιά του Πλούτωνα, η οποία κάθε ορισμένο χρονικό διάστημα τέμνει αυτή του Ποσειδώνα χωρίς όμως ποτέ οι δύο πλανήτες να συγκρουστούν.

Υπάρχουν ελάχιστες ως ανύπαρκτες ποσότητες οξυγόνου στην ατμόσφαιρα του Ποσειδώνα, ενώ η αυξημένη ύπαρξη μεθανίου είναι δηλητηριώδης για τον ανθρώπινο οργανισμό. Πάντως, ακόμη και να μπορούσατε να ταξιδέψετε μέχρι εκεί με το διαστημόπλοιό σας και να επιχειρούσατε να διεισδύσετε στην ατμόσφαιρα του Ποσειδώνα, οι καταιγίδες και άνεμοι που φυσούν με ταχύτητες που φτάνουν μέχρι και τα 2.000 χλμ/ώρα, σίγουρα θα σας χαλούσαν τα σχέδια.

Στεκούμενοι πάνω στην επιφάνεια του πλανήτη δεν θα ήταν δυνατόν να βλέπατε τον Ήλιο, άλλα άστρα ή κάποιον δορυφόρο διαμέσου του πυκνότατου ομιχλώδης στρώματος που περιβάλλει ολόκληρο τον γαλάζιο πλανήτη.

Τα πράγματα όμως χειροτερεύουν στους παγωμένους δορυφόρους που περιφέρονται ρυθμικά γύρω από τον Ποσειδώνα. Έτσι εξαιτίας παντελής έλλειψης εσωτερικής θερμότητας όλοι τους είναι ψυχρότεροι από τον ίδιο τους τον μητρικό πλανήτη. Ο Τρίτωνας αποτελεί μάλιστα το ψυχρότερο ουράνιο σώμα του ηλιακού μας συστήματος, ενώ μέσα από την λεπτή ατμόσφαιρά του, ο Ήλιος θα φαινόταν σαν ένα λαμπρό άστρο παρά ένας δίσκος όπως διακρίνεται από τη Γη.